صمد ابراهیم نژاد مربی با اخلاق ورزشی

صمد ابراهیم نژاد مربی والیبال و فوتبال ماشین سازی تبریز بود و با من در امورات ورزشی همکاری تنگاتنگی می نمود0من هم که تازه از جنگ برگشته بودم کوشش می کردم تا جوانان را جذب امر ورزش نموده و در امور اجتماعی فرهنگی جوانان را مشارکت داده و در اغنای اعتقادی شان موثر باشم0با صمد مسابقات زیادی در سطوح مختلف ورزشی برگزار نمودیم0یادم می آید در مسابقات والیبالی که برگزار کردیم 8ملی پوش شرکت نموده بودند0صمد خاکی بوده و تکبر و حسد در مرامش نبود و تمام همتش را معطوف نموده بود تا من در رسالتی که داشتم موفق گردم0صمد وجه مردمی قویی داشته و مردم دار بود0روزی را او را ناراحت دیدم گفتم چه شده بغضش ترکید و گفت بدلیل همکاری با تو میخواهند از خیلی از تسهیلات محرومم کنند0گفتم من راضی به این امر نیستم میخواهی همکاریمان را قطع کنیم وجدانش اجازه نداد تا آخرین روزهایی که در قید حیات بود بدون هیچگونه چشمداشتی در کنارم قرار گرفت و هزینه هایی زیادی پرداخت تا به هدف والایش که همانا خدمت به نسل جوان بود نایل آید0همت کردیم و موفقیتهای مهمی در زمینه جذب جوانان کسب نمودیم مسابقات مهمی در سطوح مختلف ورزشی و در رده های گوناگون برگزار کردیم و تیم های قدرتمندی تشکیل داده و حداقل 200جوان را در امر ورزش و تهذیب نفس پرورش دادیم0نگاهش بوی غربت میداد دلتنگش می شدم و گویی برایش الهام شده بود که رفتنی است چند روزی بی خبرش بودم که شنیدم در یک تصادف جاده ای رحلت نموده بقدری نالان شدم که تا سالها امانم را برید0

صمد ابراهیم نژاد

نماز-2

حمیدمظاهری راد
نماز اصلی ترین حلقه اتصال انسان با معبود و مقصود بوده و مهمترین عملی است که می تواند انسان را به خدا نزدیکتر کند(حی علی خیر العمل)بعضی ها تداوم حرکت انسان در صلاه یومیه را نوعی تکرار و مکررات میدانند جوابی که به این قشر میتوان داد آن است که به نظر حقیر آدمی در گذر ایام عمر با مصائب و مسائل و شبهات فراوانی مواجه میگردد که میتوان اهم جواب آن سوالات را از نماز گرفته و بیشتر مشکلات را با نماز حل نمود0اگر زندگی تکرار قبل بود نگرانی کمتر بود ولی آدمی در سیر روند زندگی با مسائل جدیدتر و مشکلات حادتری مواجه میشود0اگر سنگینی حادثه ای بر انسان فشار می آورد با یاد آوری عظمت پروردگار می توان بر آن فارغ آمد0و یا اگر امید از باور فردی رخت بر بسته و فرد خویش را مسخ شده یافته ای یافته که نمی تواند رحمت خداوندی را باور نماید با حضور در پیشگاه باریتعالی به امیدواری رسیده و باورهای قلبی اش افزونتر میگردد0اگر خود پرستی و خود خواهی اش طغیان نموده و اسباب مشکلاتی را برایش فراهم می آورد با رکوع و سجود در مقابل یگانه پروردگار عالمیان می فهمد که در مقابل عظمت آفریننده جهانیان با بزرگی ای به اندازه خارج از محدوده ذهن بشری هیچ بوده و000و اگرها و اگرهای دیگر000اصلا فلسفه اصلی نماز کنارگذاردن ((خودپرستی))میباشد0نمازمیدان تمرین و سکوی پرش برای تسلیم شدن در برابر خداست0وقتی یک فرد عادی برای ملاقات با یک مدیر دسته چندمی ماهها انتظار می کشد و در لحظه ملاقات هم زبانش به لکنت می افتد باید خلوتش با والاترین و برترین و عظیم ترین معروف عالم را که هر لحظه مهیای دیدارش میباشد قدر دانسته و مهم بشمارد0بایستی با تمرین به این نکته پی ببرد و عادت نماید که همه چیز زودگذر است و به زودی پاسخگوی اعمالش بوده و چند روزی را مهمان زمین و زمینیان است0او با اقرار به مالکیت حقیقی خدا و تجلی اظهار عبودیت او می فهمد که همه چیز از آن اوست و اندوخته های مادی اش را باید بگذارد و بگذرد0و در کل از همه تفاسیری که شد و میشود میتوان نماز را معراج مومن دانسته و به این روایت مهم الصلوه معراج المومن اذعان نمود0در نماز با غور در عظمت هستی می توان خود را ناچیز یافت اشکال و مانع تکامل ما آن است که برای خود نوعی ربوبیت و صاحب اختیاری قائلیم که نماز این مانع را بر طرف میسازد0اگر دقت شود و به نماز با تمامی ابعاد آن نگریسته شود ذات اقدس عالمیان نیازی به نماز ما ندارد و با لحاظ جمیع شرایط و گفته ها این آدمی است که به نماز محتاج بوده و بایستی به این مهم به عنوان نیاز که کاستی ها را بر طرف نموده و روزنه امیدی بر کرانه های آسمان است نگریسته شود که مغذی ترین خوراک روحی معنوی و اعتقادی بشریت است و در صورت عمل به آن به صورت صحیح از فحشا ومنکر باز میدارد((ان الصلاه تنهی عن الفحشا و المنکر))